stabilizacja

stabilizacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) stan trwałości i równowagi w przebiegu określonych procesów, w określonej dziedzinie życia

(1.2) przywrócenie równowagi w gospodarce

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	stabilizacja
dopełniacz	stabilizacji
celownik	stabilizacji
biernik	stabilizację
narzędnik	stabilizacją
miejscownik	stabilizacji
wołacz	stabilizacjo

przykłady:

(1.1) Ponadto stała para ślubna czy nieślubna zwykle ma konkretne plany, dotyczące przyszłości i stabilizacji życia we dwoje, w związku z czym zależy im na możliwie jak najszybszym ukończeniu studiów i stworzeniu sobie własnego domu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.2) destabilizacja

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. stabilizowanie n, ustabilizowanie n, stabilizator m, stabilność ż

czas. stabilizować ndk., ustabilizować dk.

przym. stabilizacyjny, stabilny

przysł. stabilizacyjnie, stabilnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) stabilization; (1.2) stabilization
• białoruski: (1.1) стабілізацыя ż
• bułgarski: (1.1) стабилизация ż
• czeski: (1.1) stabilizace ż
• esperanto: (1.1) stabileco
• estoński: (1.1) stabiliseerimine
• francuski: (1.1) stabilisation ż; (1.2) stabilisation ż
• hiszpański: (1.1) estabilización ż
• interlingua: (1.1) stabilisation
• japoński: (1.1) 安定(あんてい) (antei)
• łotewski: (1.1) stabilizācija ż
• portugalski: (1.1) estabilização ż
• rosyjski: (1.1) стабилизация ż
• rumuński: (1.1) stabilizare ż
• słowacki: (1.1) stabilizácia ż
• słoweński: (1.1) stabilizacija ż
• ukraiński: (1.1) стабілізація ż
• włoski: (1.1) stabilizzazione ż

źródła: