Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

spokój

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

spokój (język polski)

wymowa:
IPA[ˈspɔkuj], AS[spokui ̯] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) równowaga psychiczna; brak gniewu, zdenerwowania
(1.2) stan pozbawiony kłótni, zatargów, konfliktów, sprzeczek
(1.3) cisza, brak hałasu, rumorów
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) W naszym domu panuje spokój i harmonia.
(1.3) Spokój tego małego miasteczka jest zachwycający.
składnia:
kolokacje:
(1.1) osiągnąć spokój ducha
synonimy:
(1.1) harmonia, zimna krew, równowaga, opanowanie, równowaga, zrównoważenie
(1.2) pokój
(1.3) łagodność
antonimy:
(1.1) nerwowość, niepokój
(1.3) wrzawa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pokój m, spokojność ż
czas. uspokoić dk., uspokajać ndk.
przym. spokojny, spokojniutki
przysł. spokojnie, spokojniutko
wykrz. spoko, spokojnie, spox
związki frazeologiczne:
dać święty spokójdać sobie spokójmieć święty spokójolimpijski spokójspoczywać w spokojustoicki spokójświęty spokójzostawić w spokoju
etymologia:
pol. s + pokój[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło spokój w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.