ruchomość

ruchomość (język polski)

wymowa:

IPA: [ruˈxɔ̃mɔɕʨ̑], AS: [ruχõmość], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. ekon. rzecz stanowiąca czyjąś własność, dająca się przenosić; zob. też ruchomość w Wikipedii

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ruchomość	ruchomości
dopełniacz	ruchomości	ruchomości
celownik	ruchomości	ruchomościom
biernik	ruchomość	ruchomości
narzędnik	ruchomością	ruchomościami
miejscownik	ruchomości	ruchomościach
wołacz	ruchomości	ruchomości

przykłady:

(1.1) W oświadczeniu majątkowym należy ujawnić posiadane nieruchomości, a także ruchomości o wartości powyżej dziesięciu tysięcy złotych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ruchomość domowa • ruchomości domowe

synonimy:

(1.1) majątek ruchomy, mienie ruchome

antonimy:

(1.1) nieruchomość

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) samochód, dzieło sztuki

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ruch m, ruszanie n, ruszenie n, ruchacz m

czas. ruszać, ruchać

przym. ruchomy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chattel
• białoruski: (1.1) рухомая маёмасць ż, рухомасць ż
• rosyjski: (1.1) движимое имущество n

źródła: