Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

dymać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

dymać (język polski)

wymowa:
IPA[ˈdɨ̃maʨ̑], AS[dmać], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wydymać)

(1.1) pot. iść prędko
(1.2) wulg. pot. uprawiać seks
(1.3) wulg. pot. oszukać kogoś

czasownik zwrotny niedokonany dymać się (dk. brak)

(2.1) wulg. pot. uprawiać seks
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Felek, dymaj po wódę![1]
(1.2) Jaś dyma Małgosię.
(1.3) Ten oszust dyma wszystkich na kasę.
(2.1) Dymamy się każdego wieczoru.
(2.1) Jaś dyma się z Małgosią.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) jebać, pierdolić, pieprzyć, ruchać, bzykać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) cwelić
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dymanie n, dymanko n
czas. wydymać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3) częściej w dk.
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dupczyć
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oszukiwać
źródła:
  1. Piotr Choynowski, W młodych oczach, s. 131, Wydawnictwo Literackie 1958.