pojemnik

pojemnik (język polski)

pojemniki (1.1)

wymowa:

IPA: [pɔˈjɛ̃mʲɲik], AS: [poi ̯ẽmʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbiornik (naczynie, skrzynia, kosz itp.), w którym przechowywane są materiały, towary, przedmioty, substancje

(1.2) zawartość pojemnika (1.1)

(1.3) inform. kontener

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pojemnik	pojemniki
dopełniacz	pojemnika	pojemników
celownik	pojemnikowi	pojemnikom
biernik	pojemnik	pojemniki
narzędnik	pojemnikiem	pojemnikami
miejscownik	pojemniku	pojemnikach
wołacz	pojemniku	pojemniki

przykłady:

(1.1) Brudną bieliznę gromadzimy w osobnym pojemniku.

(1.1) Inna część muzeum prezentować będzie niektóre z rzeczy, które biały człowiek ofiarował Indianom w zamian za odebrane im ziemie i życie: choroby, alkohol, ubóstwo i kulturowe zdziesiątkowanie (symbolizowane przez zużyte puszki, drut kolczasty, stare opony, plastikowe pojemniki, itp.).

(1.2) Wyrzuciłem już dziś trzy pojemniki śmieci.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kontener

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pojemność ż

zdrobn. pojemniczek m

przym. pojemny, pojemnikowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) container
• arabski: (1.1) صندوق ,حق
• białoruski: (1.1) ёмішча n
• chiński standardowy: (1.1) 凵 凵
• duński: (1.1) beholder w
• esperanto: (1.1) ujo
• estoński: (1.1) prügikast; (1.3) prügikonteiner
• hiszpański: (1.1) contenedor m, depósito m, recipiente m; (1.2) contenido m; (1.3) contenedor m
• kataloński: (1.1) contenidor m
• niemiecki: (1.1) Behälter m
• nowogrecki: (1.1) αγγείο n
• rosyjski: (1.1) вместилище n, контейнер m
• włoski: (1.1) recipiente m, contenitore m

źródła: