peryferie

peryferie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) dzielnice zewnętrzne do centrum miasta

(1.2) zewnętrzna część czegoś znajdująca się z dala od centrum

(1.3) coś uważanego za mniej ważne

(1.4) techn. urządzenia peryferyjne

odmiana:

(1.1-4) blp

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	peryferie
dopełniacz	peryferii
celownik	peryferiom
biernik	peryferie
narzędnik	peryferiami
miejscownik	peryferiach
wołacz	peryferie

przykłady:

(1.1) Uważne spojrzenie na dzisiejszy plan Poznania utwierdza wszystkich w przekonaniu, że miasto jest bogato zazielenione, zwłaszcza na peryferiach, gdzie rozciągają się parki leśne w otoczeniu pól uprawnych, strumieni, stawów, jezior naturalnych i jezior spiętrzonych.

(1.1) Mieszkańcy peryferii konurbacji górnośląskiej korzystają z sieci połączeń kolejowych.

(1.2) To jest klasyczny przykład, jak sektor finansowy żywi się kosztem małego, pozbawionego siły przebicia kraju na peryferiach Europy.

składnia:

(1.1) peryferie D.

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przedmieście

(1.3) margines

antonimy:

(1.1) centrum

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. peryferyczny, peryferyjny

przysł. peryferycznie, peryferyjnie

rzecz. peryferia ż, peryferyjność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

śr.łac. peripheria → okręg koła

uwagi:

(1.1) Forma M. lm: peryferia jest błędna.

(1.1) "Słownik języka polskiego" pod red. W. Doroszewskiego notuje formę lp, rodzaju żeńskiego: peryferia.

tłumaczenia:

• duński: (1.1) periferi n; (1.2) periferi n
• kataloński: (1.1) extraradi m, suburbi m, rodalia ż

źródła: