Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

ostrzyć sobie zęby

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

ostrzyć sobie zęby (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈɔsṭʃɨʨ̑ ˈsɔbʲjɛ ˈzɛ̃mbɨ], AS: [osṭšyć sobʹi ̯e zẽmby], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ę • i → j 
znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) wiązać z czymś swoje plany; chcieć coś zdobyć, zagarnąć dla siebie
odmiana:
(1.1) zob. ostrzyć, „sobie zęby” nieodm.
przykłady:
(1.1) Przez długi okres uboga Europa spoglądała zawistnie na bogaty arabski wschód, a kupcy Genui, Wenecji czy innych miast dawno ostrzyli sobie zęby na bogactwo i zyski przedsiębiorczych kupców arabskich, żydowskich, syryjskich czy tunezyjskich.[1]
składnia:
(1.1) ostrzyć sobie zęby na + B. (coś)
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Aleksander Kondratow. Zaginione cywilizacje, przekł. Stefan Michalski. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1971
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=ostrzyć_sobie_zęby&oldid=26363”