kupiec

kupiec (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkupʲjɛʦ̑], AS: [kupʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto coś kupuje

(1.2) ktoś, kto trudni się handlem, właściciel sklepu, przedsiębiorstwa handlowego

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. karc. rodzaj gry w karty

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kupiec	kupcy
dopełniacz	kupca	kupców
celownik	kupcowi	kupcom
biernik	kupca	kupców
narzędnik	kupcem	kupcami
miejscownik	kupcu	kupcach
wołacz	kupcze	kupcy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nabywca

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kupno n, kupcowa ż, kupiectwo n, kupczenie n, kupienie n, kupowanie n, odkup m, odkupienie n, odkupiciel m, przekupa ż, przekupka ż, przekupień m, przekupność ż, przekupstwo n, przekupywanie n, wykup m, wykupywanie n, zakup n, zakupy nmos

forma żeńska kupczyni ż

czas. kupować ndk., kupić dk., kupczyć ndk., dokupywać ndk., dokupić dk., nakupywać ndk., nakupić dk., odkupywać ndk., odkupić dk., podkupywać ndk., podkupić dk., przekupywać ndk., przekupić dk., wkupywać się ndk., wkupić się dk., wykupywać ndk., wykupić dk., zakupywać ndk., zakupić dk.

przym. kupiecki, kupiony, dokupiony, odkupiony, podkupiony, przekupiony, przekupny, wykupiony, zakupiony, kupny

związki frazeologiczne:

każdy kupiec swój towar chwali

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) buyer, purchaser; (1.2) merchant, tradesman, dealer, shopkeeper
• esperanto: (1.1) aĉetanto; (1.2) komercisto
• ido: (1.2) aferisto
• niemiecki: (1.2) Kaufmann m, Geschäftsmann m
• ukraiński: (1.1) купець m
• wilamowski: (1.2) kaufmon m, kaojfmaon m

źródła: