Uwaga |
---|
orać
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
orać (język polski)
- znaczenia:
czasownik niedokonany
- (1.1) roln. przygotowywać ziemię pod zasiew poprzez przerzucenie górnej jej warstwy pługiem
- (1.2) pot. przen. ciężko pracować
- odmiana:
- koniugacja IX
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik orać czas teraźniejszy orzę orzesz orze orzemy orzecie orzą czas przeszły m orałem orałeś orał oraliśmy oraliście orali ż orałam orałaś orała orałyśmy orałyście orały n orałom orałoś orało tryb rozkazujący niech orzę orz niech orze orzmy orzcie niech orzą pozostałe formy czas przyszły m będę orał,
będę oraćbędziesz orał,
będziesz oraćbędzie orał,
będzie oraćbędziemy orali,
będziemy oraćbędziecie orali,
będziecie oraćbędą orali,
będą oraćż będę orała,
będę oraćbędziesz orała,
będziesz oraćbędzie orała,
będzie oraćbędziemy orały,
będziemy oraćbędziecie orały,
będziecie oraćbędą orały,
będą oraćn będę orało,
będę oraćbędziesz orało,
będziesz oraćbędzie orało,
będzie oraćczas zaprzeszły m orałem był orałeś był orał był oraliśmy byli oraliście byli orali byli ż orałam była orałaś była orała była orałyśmy były orałyście były orały były n orałom było orałoś było orało było forma bezosobowa czasu przeszłego orano tryb przypuszczający m orałbym,
byłbym orałorałbyś,
byłbyś orałorałby,
byłby orałoralibyśmy,
bylibyśmy oralioralibyście,
bylibyście oralioraliby,
byliby oraliż orałabym,
byłabym orałaorałabyś,
byłabyś orałaorałaby,
byłaby orałaorałybyśmy,
byłybyśmy orałyorałybyście,
byłybyście orałyorałyby,
byłyby orałyn orałobym,
byłobym orałoorałobyś,
byłobyś orałoorałoby,
byłoby orałoimiesłów przymiotnikowy czynny m orzący, nieorzący ż orząca, nieorząca orzące, nieorzące n orzące, nieorzące imiesłów przymiotnikowy bierny m orany orani ż orana orane n orane imiesłów przysłówkowy współczesny orząc, nie orząc rzeczownik odczasownikowy oranie, nieoranie
- przykłady:
- (1.1) Chłop wyruszył orać pole.
- (1.1) Ja mu sam włożę jarzmo na wspaniałą szyję, / sam Efraima zaprzęgnę, / orać będzie Juda, / Jakub zaś będzie bronował.[1]
- (1.2) Przestań tak orać, bo niedługo się wykończysz.
- synonimy:
- (1.2) harować
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. orzba ż, samozaoranie n, oranie n, orka ż, oracz m, podorywka ż
- czas. rozorać, zaorać, przeorać, rozorać, podorywać
- przym. orny
- związki frazeologiczne:
- każdy orze, jak może • kto dobrze orze, ma chleb w komorze • orać nosem ziemię / orać nosem po ziemi • orać jak w łysego konia • orać jak wół • dobrze temu, kto umie piórem orać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: harować
- angielski: (1.1) bryt. plough, amer. plow
- arabski: (1.1) حرث (ḥaraṯa)
- białoruski: (1.1) араць
- bułgarski: (1.1) ора (ora)
- chiński standardowy: (1.1) 犁 (lí), 耕 (gēng), 犁田 (lí tián)
- chorwacki: (1.1) orati
- czeski: (1.1) orat
- duński: (1.1) pløje
- esperanto: (1.1) plugi
- estoński: (1.1) kündma
- fiński: (1.1) kyntää
- francuski: (1.1) labourer
- hebrajski: (1.1) חרש (kharash)
- hiszpański: (1.1) arar
- holenderski: (1.1) ploegen
- indonezyjski: (1.1) membajak
- japoński: (1.1) すきで耕す
- jidysz: (1.1) אַקערן
- kataloński: (1.1) llaurar
- koreański: (1.1) 쟁기질하다
- litewski: (1.1) arti
- łotewski: (1.1) art
- macedoński: (1.1) ора (ora)
- niemiecki: (1.1) pflügen
- norweski (bokmål): (1.1) pløye
- nowogrecki: (1.1) οργώνω, αροτριώνω
- portugalski: (1.1) arar
- rosyjski: (1.1) вспахивать; (1.2) пахать
- rumuński: (1.1) ara
- serbski: (1.1) орати (orati)
- słowacki: (1.1) orať
- słoweński: (1.1) orati
- staro-cerkiewno-słowiański: (1.1) орати / ⱁⱃⰰⱅⰻ (orati)
- szwedzki: (1.1) ploga
- turecki: (1.1) toprağı sürmek, saban sürmek
- ukraiński: (1.1) орати (orati)
- węgierski: (1.1) szánt
- wietnamski: (1.1) cày
- wilamowski: (1.1) akkyn, jen, jēn
- włoski: (1.1) arare
- źródła:
- ↑ Księga Ozeasza 10,11
- ↑ Hasło orać w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.