Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

odprawiać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

odprawiać (język polski)

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odprawić)

(1.1) odsyłać kogoś, nie zrobiwszy tego, o co prosił
(1.2) czynić coś według ustalonego wcześniej protokołu lub zwyczaju
(1.3) dać komuś wypowiedzenie, zwolnić kogoś
(1.4) zadośćuczynić wymogom związanym z wyjazdem kogoś lub wysłaniem czegoś

czasownik zwrotny niedokonany odprawiać się (dk. odprawić się)

(2.1) przechodzić odprawę, np. na lotnisku, na granicy
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Królewna odprawiała jedno poselstwo po drugim.
(1.2) Generalnie prezbiterzy odprawiają jedną mszę dziennie.
(1.3) Po takiej ilości bumelek, nic dziwnego, że go odprawiają.
(1.4) Gdy odprawiano grupę, rezydentka pomagała załatwiać formalności.
(2.1) Podróżni najpierw się odprawiają, a dopiero potem biegną do sklepów bezcłowych.
składnia:
(1.1) odprawiać + B.nie odprawiać + D.
kolokacje:
(1.1) odprawiać petenta / posłów / poselstwo
(1.2) odprawiać mszę / ceremonie
(1.4) odprawiać podróżnego / podróżującego
synonimy:
(1.1) odsyłać, oddalać, wydalać
(1.2) sprawować, celebrować
(1.3) zwalniać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odprawa ż, odprawianie n, odprawienie n
przym. odprawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: