Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

prosić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

prosić (język polski)

wymowa:
IPA[ˈprɔɕiʨ̑], AS[prośić], zjawiska fonetyczne: zmięk., ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: pro•sić
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) zwracać się uprzejmie do kogoś w celu uzyskania czegoś
(1.2) zwracać się do kogoś w celu nakłonienia go do złożenia wizyty; zapraszać

czasownik zwrotny niedokonany prosić się (dk. brak)

(2.1) usilnie zwracać się do kogoś w celu uzyskania czegoś, mimo odmawiania
(2.2) o świni: rodzić prosięta
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Czy mogę cię prosić o przyniesienie szklanki wody?
(1.2) Był proszony na wczorajsze przyjęcie.
składnia:
kolokacje:
(1.1) prosić uprzejmie / grzecznie / natarczywie
synonimy:
(1.1) apelować, błagać, dopraszać się, molestować, napraszać się, nudzić, odwoływać się, przymawiać się, ubłagiwać, upraszać, wołać, wybłagiwać, wypraszać, zaklinać; fraz. błagać na kolanach, błagać na wszystko na świecie, wnosić prośbę, wyciągać ręce, zwracać się z prośbą; reg. śl. pytać
(1.2) inwitować, spraszać, ściągać, zwoływać; fraz. otwierać podwoje
antonimy:
(1.1) kazać, nakazać, nakazywać, polecić, rozkazać, rozkazywać, zalecać, zalecić, zarządzać, zarządzić, zlecać, zlecić, zmuszać
hiperonimy:
(1.1-2, 2.1) zwracać się
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2, 2.1)
rzecz. prośba ż, proszenie n, dopraszanie n, doproszenie n, napraszanie n, naproszenie n, naspraszanie n, odpraszanie n, odproszenie n, ponaspraszanie n, poproszenie n, pospraszanie n, powypraszanie n, pozapraszanie n, przepraszanie n, przeproszenie n, spraszanie n, sproszenie n, upraszanie n, uproszenie n, wproszenie n, wpraszanie n, wypraszanie n, wyproszenie n, zapraszanie n, zaproszenie n
czas. dopraszać ndk., doprosić dk., napraszać się ndk., naprosić dk., naspraszać dk., odpraszać ndk., odprosić dk., ponaspraszać dk., poprosić dk., pospraszać dk., powypraszać dk., pozapraszać dk., przepraszać ndk., przeprosić dk., spraszać ndk., sprosić dk., upraszać ndk., uprosić dk., wpraszać się ndk., wprosić się dk., wypraszać ndk., wyprosić dk., zapraszać ndk., zaprosić dk., zaprosiny nmos
wykrz. proszę
rzecz. prosię n, prosiak mzw, prosiaczek mzw, prosiątko n, proszenie n, oproszenie n
czas. oprosić się dk.
związki frazeologiczne:
kto leniwo prosi, leniwo odnosi
etymologia:
W użyciu od XIV w., ogsłow., por. czes. prosit → prosić, dial. żebraćros. просить → prosić, upraszać, zapraszać, pot. żądać, chcieć, przest. ugaszczać, częstowaćscs. просити → prosić, wypraszać; żądać, wymagać[1]. Od prasł. *prositi, *prošǫ → prosić, pytać, zapytywać; żądać, wymagać (por. dokładne odpowiedniki: litew. prašyti → prosić, żądać, domagać się czegośłot. prasīt → prosić, pytać) < praindoeur. *prek- (*perḱ, *pr̥ḱ-) → pytać, prosić (por. pokrewne: st.ind. praš- → (sądowe) wypytywanie, przesłuchanieawest. frasapytanietocharski prak-pytaćłac. precor, precari → prosić, modlić się, przyzywaćgoc. fraihanpytać)[1].
uwagi:
(1.2) w języku współczesnym występuje rzadko, raczej jako wyszukana forma grzecznościowa
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zapraszać
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło prosić w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006, ISBN 83-08-03648-1, s. 484.