załatwiać

załatwiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. załatwić)

(1.1) podejmować różne działania w celu uzyskania czegoś

(1.2) obsługiwać kogoś

(1.3) pot. pozbawiać możliwości działania lub unicestwiać; wyrządzać komuś krzywdę

czasownik zwrotny niedokonany (dk. załatwić się)

(2.1) pot. oddawać mocz lub stolec

(2.2) pot. radzić sobie z czym, robić coś

(2.3) pot. rozprawiać się z kimś nawzajem

(2.4) pot. znajdować się w niekorzystnej sytuacji z własnej winy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) finalizować, kombinować, uwijać się, zmagać się

(1.2) obsługiwać

(1.3) niszczyć, wykańczać, zabijać, pokazywać, gdzie raki zimują

(2.1) załatwiać naturalną potrzebę, załatwiać potrzebą fizjologiczną, załatwiać interes

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. załatwić dk.

rzecz. załatwianie n, załatwienie n

wykrz. załatwione!

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.3) najczęściej w formie dokonanej

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) arrange, despatch, dispatch, do, fix, get done, go about, settle, swing, transact; (1.2) attend, serve; (1.3) clobber, do in, hit, own, amer. whomp

źródła: