måtte

måtte (język duński)

wymowa:

Dania: [ˡmɔdə], [ˡmɑ̊']

znaczenia:

czasownik

(1.1) móc (mieć pozwolenie)

(1.2) musieć

odmiana:

(1.1) at måtte, må, måtte, måttet

przykłady:

(1.1) Du må gerne kigge. → Wolno ci patrzeć.

(1.2) For at kunne læse bogen må jeg først lære finsk. → By móc przeczytać tę książkę, muszę najpierw nauczyć się fińskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

måtte (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) musieć

odmiana:

(1.1) å måtte, må, måtte, måttet

przykłady:

(1.1) Vi må gå nå. → Musimy już iść.

(1.1) For å kunne lese boka, måtte jeg først lære finsk. → By móc przeczytać tę książkę, musiałem najpierw nauczyć się fińskiego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: