Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

hajduk

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

hajduk (język polski)

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. żołnierz piechoty węgierskiej zorganizowanej w Polsce przez króla Stefana Batorego; oddziały hajduków stanowiły gwardię przyboczną władców Polski i hetmanów.
(1.2) hist. powstaniec słowiański albo węgierski występujący przeciwko panowaniu tureckiemu
(1.3) hist. na dworach magnackich: służący, lokaj w stroju węgierskim
(1.4) daw. rozbójnik, rabuś, opryszek

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) Nazwa kilku gatunków ryb m.in. zool. Sargocentron hastatum[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) taniec węgierski; zob. też Hajduk (taniec) w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hajductwo n
zdrobn. hajduczek m
przym. hajduczy, hajducki
związki frazeologiczne:
etymologia:
węg. hajdúk → rabusie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Sargocentron hastatum w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.

hajduk (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) hajduk (taniec)[1]

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) hajduk – uczestnik walk przeciw Turkom na Bałkanach w wiekach XVII–XIX[1]
odmiana:
(1.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhajdukhajduki
dopełniaczhajdukahajdukov
celownikhajdukovihajdukom
biernikhajdukahajduki
miejscownikhajdukovihajdukoch
narzędnikhajdukomhajdukmi
(2.1)
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikhajdukhajduci
dopełniaczhajdukahajdukov
celownikhajdukovihajdukom
biernikhajdukahajdukov
miejscownikhajdukovihajdukoch
narzędnikhajdukomhajdukmi
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hajduch m, hajdúch m, hajdústvo n
czas. hajduchovať ndk., hajdukovať ndk., hajdúsiť ndk.
przym. hajducký, hajdúsky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ 1,0 1,1 Hasło hajduk w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
Źródło: „https://wedariusz.pl/index.php?title=hajduk&oldid=64154”