Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

turecki

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

turecki (język polski)

turecka (1.1) flaga
wymowa:
IPA[tuˈrɛʦ̑ʲci], AS[turecʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do Turcji, do zamieszkujących Turków, do ich kultury, dziejów, języka itp.
(1.2) odnoszący się do grupy ludów zamieszkujących tereny od Syberii po Europę Wschodnią (m.in. Rosję, Kazachstan, Uzbekistan, Kirgizję, Turkmenię, Azerbejdżan, Turcję), dotyczący ich kultur, dziejów, języków itp.; zob. też ludy tureckie w Wikipedii
(1.3) dotyczący Turku, związany z Turkiem (miastem)[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język urzędowy Turcji; zob. też język turecki w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lira turecka • kawa po tureckunaród / alfabet turecki • gołąbek tureckichomik tureckiTurecka Republika Cypru Północnego
(1.2) języki tureckie • turecka rodzina językowaludy tureckie
(1.3) powiat turecki
synonimy:
(1.2) turkijski
(1.3) rzad. turkowski
antonimy:
(1.1) antyturecki
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Turcja ż, Turek mos/mrz, Turczynka ż, turecczyzna ż, tureckość ż, turcyzm mrz
przym. turkijski
związki frazeologiczne:
siedzieć jak na tureckim kazaniusiedzieć po tureckugoły jak święty turecki
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotnik od Turek” w: Poradnia językowa PWN.