grzech

grzech (język polski)

przedstawienie siedmiu grzechów (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡʒɛx], AS: [gžeχ] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. celowe przekroczenie norm moralnych uznawanych w danej religii; zob. też grzech w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grzech	grzechy
dopełniacz	grzechu	grzechów
celownik	grzechowi	grzechom
biernik	grzech	grzechy
narzędnik	grzechem	grzechami
miejscownik	grzechu	grzechach
wołacz	grzechu	grzechy

przykłady:

(1.1) Brzydzi się grzechem człowiek prawy i dobroduszny.

(1.1) Przed śmiercią postanowiła wyznać wszystkie grzechy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) grzech lekki / ciężki / śmiertelny • odpuścić / odpuszczać / odpokutować / wyznawać / wyznać / wybaczać / wybaczyć grzech • siedem grzechów głównych

synonimy:

antonimy:

(1.1) cnota

hiperonimy:

(1.1) wykroczenie

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grzesznik mos, grzesznica ż, grzeszenie n, rozgrzeszenie n, rozgrzeszanie n, grzeszność ż

zdrobn. grzeszek m

czas. grzeszyć ndk., zgrzeszyć dk., rozgrzeszać ndk., rozgrzeszyć dk.

przym. grzeszny, grzechowy

przysł. grzesznie

związki frazeologiczne:

brzydki jak grzech śmiertelny • brzydki jak siedem grzechów głównych • grzech pierworodny • święta Katarzyna śmiechem, święty Jędrzej grzechem • święta Katarzyna śmiechem, święty Andrzej grzechem • im dłuższy żywot, tym więcej grzechów • kto za grzech nie żałuje, myśli go powtórzyć

etymologia:

od prasł. *grěxъ

por. białor. грэх, bułg. грях, czes. hřích, mac. грев, ros. грех, scs. грѣхъ, słc. hriech, słń. greh, ukr. гріх

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sin
• arabski: (1.1) خطيئة ż (ẖaṭīy'a), حنث m (ḥaniṯa), سيئة ż (sayyi'a)
• azerski: (1.1) günah
• baskijski: (1.1) bekatu
• białoruski: (1.1) грэх m (grèh)
• bułgarski: (1.1) грях m (grâh)
• duński: (1.1) synd w
• esperanto: (1.1) peko
• fiński: (1.1) synti
• francuski: (1.1) péché m
• hiszpański: (1.1) pecado m
• islandzki: (1.1) synd ż
• jidysz: (1.1) זינד m (zind), חטא m (chet), עבֿירה ż (awejre)
• karaimski: (1.1) борч
• kazachski: (1.1) күнә (künä)
• łaciński: (1.1) peccatum n, scelus n
• macedoński: (1.1) грев m (grev)
• maltański: (1.1) dnub m
• neapolitański: (1.1) peccato m
• niemiecki: (1.1) Sünde ż
• norweski (bokmål): (1.1) synd m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) synd ż
• nowogrecki: (1.1) αμαρτία ż (amartía)
• portugalski: (1.1) pecado m
• prowansalski: (1.1) pecat m
• rosyjski: (1.1) грех m (greh)
• rumuński: (1.1) păcat n
• sanskryt: (1.1) अक (aka), अङ्घस् (aṅghas)
• slovio: (1.1) greh (грех)
• słowacki: (1.1) hriech
• staroangielski: (1.1) synn ż, scyld ż
• starogrecki: (1.1) ἁμαρτία ż (hamartíā)
• suahili: (1.1) teso
• sycylijski: (1.1) piccatu m
• szwedzki: (1.1) synd w
• turecki: (1.1) günah, vebal, yazık
• tuvalu: (1.1) agasala
• ukraiński: (1.1) гріх m (grìh)
• węgierski: (1.1) bűn, vétség, vétek
• wilamowski: (1.1) zynd ż, gżyh m
• włoski: (1.1) peccato m, colpa ż

źródła: