grzesznica

grzesznica (język polski)

wymowa:

IPA: [ɡʒɛʃʲˈɲiʦ̑a], AS: [gžešʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. grzeszna osoba płci żeńskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	grzesznica	grzesznice
dopełniacz	grzesznicy	grzesznic
celownik	grzesznicy	grzesznicom
biernik	grzesznicę	grzesznice
narzędnik	grzesznicą	grzesznicami
miejscownik	grzesznicy	grzesznicach
wołacz	grzesznico	grzesznice

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) jawnogrzesznica

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. grzech m, grzeszek m, grzeszność ż, grzeszenie n

forma męska grzesznik m

czas. grzeszyć ndk., zgrzeszyć dk.

przym. grzeszny

przysł. grzesznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. grzesznik + -ca

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: grzesznik

• białoruski: (1.1) грэшніца ż
• czeski: (1.1) hříšnice ż
• duński: (1.1) synderinde w
• francuski: (1.1) pécheresse ż
• hiszpański: (1.1) pecadora ż
• macedoński: (1.1) грешница ż
• niemiecki: (1.1) Sünderin ż
• nowogrecki: (1.1) αμαρτωλή ż, αμαρτωλότητα ż
• rosyjski: (1.1) грешница ż
• słowacki: (1.1) hriešnica ż
• słoweński: (1.1) grešnica ż
• szwedzki: (1.1) synderska w
• ukraiński: (1.1) грішниця ż
• włoski: (1.1) peccatrice ż, peccatora ż

źródła: