Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

golić

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

golić (język polski)

fryzjerka goli (1.1) chłopca
żołnierz goli się (2.1)
wymowa:
IPA[ˈɡɔlʲiʨ̑], AS[golʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ogolić)

(1.1) usuwać zarost lub owłosienie, tnąc je tuż przy skórze
(1.2) pot. przen. pozbawiać kogoś pieniędzy

czasownik zwrotny niedokonany golić się (dk. ogolić się)

(2.1) usuwać zarost samemu sobie
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(2.1) Codziennie rano, przed wyjściem do pracy golę się.
składnia:
kolokacje:
(1.1) golić brodę / nogi / pachę / zarost / włoski
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. golasek m, golas m, golenie n, golarka ż, golibroda m, golarz m
czas. ogolić, podgolić, podgalać, wygolić, wygalać, zgolić, zgalać, obnażać
przym. goły
przysł. goło
związki frazeologiczne:
przysłowie: jednemu szydła golą, a drugiemu brzytwy nie chcą[2]
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło golić w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 295.
  2. Jan Tokarski, A ileż to kłopotu… ze spójnikiem „a”, „Poradnik Językowy” nr 2/1951, s. 13.