argument

argument (język polski)

wymowa:

​, IPA: [arˈɡũmɛ̃nt], AS: [argũmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fakt lub okoliczność przytaczane celem potwierdzenia lub obalenia tezy; zob. też argument w Wikipedii

(1.2) inform. parametr, wartość lub symbol podawany danej funkcji

(1.3) mat. zmienna o wartościach z dziedziny funkcji, od której zależy wynik

(1.4) mat. miara kąta skierowanego między osią rzeczywistą a wektorem reprezentującym liczbę zespoloną na płaszczyźnie zespolonej

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	argument	argumenty
dopełniacz	argumentu	argumentów
celownik	argumentowi	argumentom
biernik	argument	argumenty
narzędnik	argumentem	argumentami
miejscownik	argumencie	argumentach
wołacz	argumencie	argumenty

przykłady:

(1.1) Nigdy nie wygrasz dyskusji argumentem „Bo tak!”.

(1.2) Ta funkcja oczekuje argumentów liczbowych.

(1.3) Argument funkcji arcus sinus musi zawierać się w przedziale od minus do plus jeden.

(1.4) Zero ma nieokreślony argument, bo leży w środku płaszczyzny zespolonej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dowód

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argumentacja ż, argumentator m, argumentowanie n

zdrobn. argumencik m

czas. argumentować ndk.

przym. argumentacyjny, argumentowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. argumentum < łac. arguere → dowodzić

uwagi:

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) argument
• angielski: (1.1) point, argument; (1.2) argument; (1.3) argument; (1.4) argument
• baskijski: (1.1) argudio; (1.2) argumentu; (1.3) argumentu; (1.4) argumentu
• bułgarski: (1.1) аргумент m; (1.3) аргумент m
• duński: (1.1) argument n
• esperanto: (1.1) argumento
• francuski: (1.1) argument m
• hiszpański: (1.1) argumento m
• interlingua: (1.1) argumento
• kataloński: (1.1) argument m
• łotewski: (1.1) arguments m
• niemiecki: (1.1) Argument n; (1.3) Argument n
• nowogrecki: (1.1) επιχείρημα n; (1.2) όρισμα n; (1.4) όρισμα n
• rosyjski: (1.1) аргумент m
• szwedzki: (1.1) argument n; (1.3) argument n
• wilamowski: (1.1) argüment m; (1.2) argüment m; (1.3) argüment m; (1.4) argüment m
• włoski: (1.1) argomento m

źródła:

argument (język afrykanerski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) argument

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (język angielski)

wymowa:

bryt. IPA: /ˈɑːɡjʊmənt/, SAMPA: /"A:gjUm@nt/

amer. IPA: /ˈɑɹɡjumənt/, SAMPA: /"Ar\gjum@nt/

wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) spór, sprzeczka

(1.2) dyskusja

(1.3) argument

odmiana:

lp argument; lm arguments

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. argue

przym. arguable, unarguable, argumentative, argumentless

przysł. arguably, unarguably

rzecz. argumentation, counterargument

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (język czeski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) argument

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	argument	argumenty
dopełniacz	argumentu	argumentů
celownik	argumentu	argumentům
biernik	argument	argumenty
wołacz	argumente	argumenty
miejscownik	argumentě / argumentu	argumentech
narzędnik	argumentem	argumenty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) argument

(1.2) dowodzić

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. argumento

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).

źródła:

argument (język francuski)

wymowa:

IPA: /aʁ.ɡy.mɑ̃/ ​

​ ​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) argument

odmiana:

(1.1) lp argument; lm arguments

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argumentation

czas. argumenter

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (język kataloński)

wymowa:

IPA: [ərguˈmen]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) argument

(1.2) fabuła

odmiana:

(1.1) lp argument; lm arguments

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) argument

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) uviesť / podať argumenty • vážny / posledný argument

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argumentácia ż, argumentovanie n

czas. argumentovať ndk.

przym. argumentačný

przysł. argumentačne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

argument (język szwedzki)

wymowa:

IPA: /argum'en:t/ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) argument (na potwierdzenie tezy)

(1.2) mat. argument (zmienna)

odmiana:

(1) ett argument, argumentet, argument, argumenten

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argumentation, argumentering

czas. argumentera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: