argumentacja

argumentacja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) uzasadnianie za pomocą argumentów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	argumentacja
dopełniacz	argumentacji
celownik	argumentacji
biernik	argumentację
narzędnik	argumentacją
miejscownik	argumentacji
wołacz	argumentacjo

przykłady:

(1.1) Po pierwsze – i to właściwie już powinno argumentację wyczerpać – poprawka ta byłaby sprzeczna z konwencją berneńską, której Polska zobowiązała się przestrzegać.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. argument m, argumencik m, argumentator m, argumentowanie n

czas. argumentować

przym. argumentacyjny, argumentowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) argumentation
• białoruski: (1.1) аргументацыя ż
• bułgarski: (1.1) аргументация ż
• francuski: (1.1) argumentation ż
• hiszpański: (1.1) argumentación ż
• interlingua: (1.1) argumentation
• łotewski: (1.1) argumentācija ż
• niemiecki: (1.1) Argumentation ż
• nowogrecki: (1.1) επιχειρηματολογία ż
• portugalski: (1.1) argumentação ż
• rosyjski: (1.1) аргументация ż
• słowacki: (1.1) argumentácia ż
• szwedzki: (1.1) argumentation w
• ukraiński: (1.1) аргументація ż
• włoski: (1.1) argomentazione ż, ragionamento ż

źródła: