aim

aim (język angielski)

a woman is aiming (1.1)

wymowa:

IPA: /eɪm/, SAMPA: /eIm/

wymowa amerykańska

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) celować

(1.2) dążyć, kierować się, mieć na celu (także przen.)

rzeczownik policzalny

(2.1) cel (także przen.)

odmiana:

(1.1-2) aim, aimed, aimed, aims, aiming

(2.1) lp aim; lm aims

przykłady:

(1.1) He aimed his bow at his enemy. → Wymierzył z łuku do swego wroga.

(1.2) The recent police action was aimed at increasing safety in the region. → Niedawna akcja policji miała na celu zwiększenie bezpieczeństwa w regionie.

(2.1) His aim was to become the group's leader. → Jego celem było zostanie przywódcą grupy.

składnia:

(1.1) aim at sth → celować do czegoś • be aimed at sth → być wycelowanym w coś

(1.2) aim at sth → dążyć do czegoś • be aimed at sth → być ukierunkowanym na coś

kolokacje:

(1.1) take aim • ready, aim, fire!

synonimy:

(1.1-2, 2.1) focus

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aimlessness

czas. aim at

przym. aimless

przysł. aimlessly

związki frazeologiczne:

etymologia:

średnioang. amen, aimen, eimen → zgadywać, przybliżać, celować < st.franc. esmer, aesmer, asmer < łac. ad- + aestimare → szacować (połączenie to prawdopodobnie od śr.łac. adaestimare)

uwagi:

źródła:

aim (język estoński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pojęcie, idea

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: