wróg

wróg (język polski)

wymowa:

IPA: [vruk], AS: [vruk], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) nieprzyjaciel, osoba lub obiekt darzony negatywnymi uczuciami

(1.2) państwo, które jest w stanie wojny z innym państwem, oraz jego wojska

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wróg	wrogowie
dopełniacz	wroga	wrogów
celownik	wrogowi	wrogom
biernik	wroga	wrogów
narzędnik	wrogiem	wrogami
miejscownik	wrogu	wrogach
wołacz	wrogu	wrogowie

przykłady:

(1.1) Czy pani mąż miał jakichś wrogów?

(1.2) Piętnastu naszych żołnierzy dostało się w ręce wroga.

składnia:

kolokacje:

(1.1) śmiertelny / nieprzejednany / odwieczny wróg

synonimy:

(1.1) nieprzyjaciel

(1.1) nieprzyjaciel, przeciwnik

antonimy:

(1.1) przyjaciel

(1.2) sojusznik, sprzymierzeniec

hiperonimy:

(1.1) przeciwnik

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wrogość ż

przym. wrogi

przysł. wrogo

związki frazeologiczne:

narobić sobie wrogów • wróg klasowy / wróg ludu • wróg nie śpi

etymologia:

od prasł. *vorgъ

por. bułg. враг, chorw. vrag, czes. vrah, mac. враг, ros. враг, scs. врагъ, słc. vrah, słń. vrag i ukr. во́рог

uwagi:

tłumaczenia:

• alabama: (1.1) aatikànko, achàapa
• albański: (1.1) armik m
• aleucki: (1.1) angadutiq, angaduuti-x̂
• angielski: (1.1) enemy, foe; (1.2) enemy, foe
• arabski: (1.1) عدو, خصم, قتل
• baskijski: (1.1) etsai, arerio
• białoruski: (1.1) вораг m; (1.2) вораг m
• bułgarski: (1.1) враг m, неприятел m
• chorwacki: (1.1) neprijatelj m
• czeski: (1.1) nepřítel m
• dolnołużycki: (1.1) winik m
• duński: (1.1) fjende w
• esperanto: (1.1) malamiko
• fiński: (1.1) vihollinen
• francuski: (1.1) ennemi m; (1.2) ennemi m
• hebrajski: (1.1) אויב m
• hindi: (1.1) शत्रु m
• hiszpański: (1.1) enemigo m; (1.2) enemigo m
• holenderski: (1.1) vijand m; (1.2) vijand m
• islandzki: (1.1) fjandmaður m, óvinur m; (1.2) óvinar m/lm
• japoński: (1.1) 敵(てき)
• jidysz: (1.1) פֿײַנד m (fajnd) / פֿײַנט m (fajnt), שׂונא m (sojne), צורר m (cojrer)
• łaciński: (1.1) hostis m, inimicus m
• łotewski: (1.1) ienaidnieks m
• nepalski: (1.1) दुश्मन (duśmana)
• niemiecki: (1.1) Feind m; (1.2) Feind m
• nowogrecki: (1.1) εχθρός m; (1.2) εχθρός m
• ormiański: (1.1) ոսոխ
• pali: (1.1) arāti, ari, amitta
• portugalski: (1.1) inimigo m
• rosyjski: (1.1) враг m; (1.2) враг m
• sanskryt: (1.1) अररु m, अमित्र m, शत्रु m
• suahili: (1.1) adui
• szwedzki: (1.1) fiende w, ovän w; (1.2) fiende w, ovän w
• tuvalu: (1.1) fili
• tybetański: (1.1) དགྲ་བོ
• ukraiński: (1.1) ворог m; (1.2) ворог m
• węgierski: (1.1) ellenség
• wietnamski: (1.1) thì giờ
• wilamowski: (1.1) fȧjnt m, fajnd m, fȧjnd m; (1.2) fȧjnt m, fajnd m, fȧjnd m
• włoski: (1.1) nemico m

źródła: