Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

żebrać

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: zebrać

żebrać (język polski)

mężczyzna żebrze (1.1)
wymowa:
IPA[ˈʒɛbraʨ̑], ASebrać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) prosić o jałmużnę, prosić o wsparcie
(1.2) utrzymywać się z jałmużny
(1.3) przen. usilnie, bez godności prosić o coś
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Trzeba było wraz z gospodynią Wandy chodzić po mieszkaniach i żebrać o kawałek chleba dla dzieci[1].
składnia:
kolokacje:
(1.3) żebrać o przebaczenie
synonimy:
(1.1) pot. dziadować; fraz. chodzić po prośbie, chodzić od drzwi do drzwi
(1.3) błagać
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) prosić, zarabiać[2]
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. żebrak mos,żebraczyna mos, żebraczka ż, żebractwo n, żebranina ż żebry nmos, żebranie n, użebranie n
czas. użebrać dk., wyżebrać dk.
przym. żebraczy, żebracki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stefan Leder, Witold Leder, Czerwona nić : ze wspomnień i prac rodziny Lederów, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.