Uwaga |
---|
Kołomyja
Wersja z dnia 20:04, 18 gru 2019 autorstwa imported>Zoriana77 (dodanie informacji (etymologia))
Kołomyja (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. miasto rejonowe na zachodniej Ukrainie, położone w obwodzie iwanofrankiwskim nad Prutem[1][2]; zob. też Kołomyja w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kołomyja Kołomyje dopełniacz Kołomyi Kołomyi / char. Kołomyj celownik Kołomyi Kołomyjom biernik Kołomyję Kołomyje narzędnik Kołomyją Kołomyjami miejscownik Kołomyi Kołomyjach wołacz Kołomyjo Kołomyje
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kołomyi • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kołomyi • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kołomyi • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kołomyi • mieszkaniec / mieszkanka Kołomyi • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kołomyi • pochodzić z Kołomyi • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kołomyi
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kołomyjski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kolomyia
- bułgarski: (1.1) Коломия
- czeski: (1.1) Kolomyja
- niemiecki: (1.1) Kolomyja
- rosyjski: (1.1) Коломыя ż
- rumuński: (1.1) Colomeea
- ukraiński: (1.1) Коломия ż
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 320.
- ↑ Hasło Kołomyja w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno. Warszawa, 1883.
- ↑ Klaudyusz Dębicki, Roztrząsania, „Poradnik Językowy” nr 5/1910, s. 81.