znokautować

znokautować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nokautować)

(1.1) sport. uniemożliwić rywalowi dalszą walkę poprzez zadanie unieszkodliwiającego ciosu

(1.2) przen. odnieść nad kimś zwycięstwo w sposób spektakularny

odmiana:

(1.1-2) koniugacja IV

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		znokautować
czas przyszły prosty		znokautuję	znokautujesz	znokautuje	znokautujemy	znokautujecie	znokautują
czas przeszły	m	znokautowałem	znokautowałeś	znokautował	znokautowaliśmy	znokautowaliście	znokautowali
	ż	znokautowałam	znokautowałaś	znokautowała	znokautowałyśmy	znokautowałyście	znokautowały
	n	znokautowałom	znokautowałoś	znokautowało
tryb rozkazujący		niech znokautuję	znokautuj	niech znokautuje	znokautujmy	znokautujcie	niech znokautują
pozostałe formy czas zaprzeszły m znokautowałem był znokautowałeś był znokautował był znokautowaliśmy byli znokautowaliście byli znokautowali byli ż znokautowałam była znokautowałaś była znokautowała była znokautowałyśmy były znokautowałyście były znokautowały były n znokautowałom było znokautowałoś było znokautowało było forma bezosobowa czasu przeszłego znokautowano tryb przypuszczający m znokautowałbym, byłbym znokautował znokautowałbyś, byłbyś znokautował znokautowałby, byłby znokautował znokautowalibyśmy, bylibyśmy znokautowali znokautowalibyście, bylibyście znokautowali znokautowaliby, byliby znokautowali ż znokautowałabym, byłabym znokautowała znokautowałabyś, byłabyś znokautowała znokautowałaby, byłaby znokautowała znokautowałybyśmy, byłybyśmy znokautowały znokautowałybyście, byłybyście znokautowały znokautowałyby, byłyby znokautowały n znokautowałobym, byłobym znokautowało znokautowałobyś, byłobyś znokautowało znokautowałoby, byłoby znokautowało imiesłów przymiotnikowy przeszły m znokautowany znokautowani ż znokautowana znokautowane n znokautowane imiesłów przysłówkowy uprzedni znokautowawszy rzeczownik odczasownikowy znokautowanie, nieznokautowanie

przykłady:

(1.1) Polakowi udało się znokautować Niemca zaraz na początku drugiej rundy.

(1.1) Znokautowawszy przeciwnika, Brazylijczyk został zwycięzcą turnieju.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nokaut mrz, znokautowanie n, nokautowanie n

czas. nokautować ndk.

przym. nokautowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. z- + nokautować

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nokautować

• bułgarski: (1.1) нокаутирам

źródła: