Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

Polak

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: polakpolakkPolákPólak

Polak (język polski)

wymowa:
?/i, IPA[ˈpɔlak], AS[polak]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. obywatel Polski, mieszkaniec Polski, osoba narodowości polskiej; zob. też Polacy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Grupa Polaków koczowała na lotnisku.
(1.1) Czytam jej artykuł o repatriacji Polaków z ZSRR.
(1.1) Wiesz, ilu Polaków mieszka we Lwowie?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. Lach; gw. (Górny Śląsk) Polok
antonimy:
(1.1) nie-Polak
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) Małopolanin, Mazowszanin, Pomorzanin, Ślązak, Wielkopolanin, Dolnoślązak
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polska ż, polski m, polskość ż, polszczenie n, spolszczenie n, polszczyzna ż, Polanin m
zdrobn. Polaczek m
forma żeńska Polka ż
czas. polszczyć ndk., spolszczyć dk.
przym. polski, spolszczony, polskawy, propolski, antypolski
związki frazeologiczne:
my, Polacy, złote ptacy[1]przysłowia: mądry Polak po szkodziePolak, Węgier – dwa bratanki, i do szabli, i do szklankirozmawiać jak Polak z Polakiem
etymologia:
Po raz pierwszy nazwa Polacy (Polanie) pojawia się w „Żywocie św. Wojciecha” (powst. 997-1002); Bolesław Chrobry jest tam przedstawiony jako książę Polaków (dux Palaniorum); następnie w różnych dokumentach i rocznikach pochodzenia niemieckiego pojawiają się formy Poloni, Polani, Poleni, Boloni. Wcześniej pojawiały się jedynie zbiorowe nazwy Sclavii lub Sclavanii[2].
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wojciech Chlebda, Stereotyp jako jedność języka, myślenia i działania w: Język a kultura, t. 12, Stereotyp jako przedmiot lingwistyki. Teoria, metodologia, analizy empiryczne pod red. J. Anusiewicza, J. Bartmińskiego, Wrocław 1998, s. 38.
  2. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 33.

Polak (język górnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) lm Polakis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pólka ż, Pólska ż, pólšćina ż
przym. pólski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Polak (język kornijski)

wymowa:
IPA['pəlæk], średniokornijski IPA['pɔlak]; lm IPA[pə'lækjɐn], średniokornijski IPA[pɔ'lakjɔn]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) Polakyon
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Polak (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
Полак
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) etn. Polak
odmiana:
(1.1) lm Polakis
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polakica
przym. Polakju
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: