cios

cios (język polski)

cios (1.1)

wymowa:

IPA: [ʨ̑ɔs], AS: [ćos], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) uderzenie albo cięcie częścią ciała lub narzędziem

(1.2) blok kamienny lub drewniany

(1.3) negatywny skutek wywarty na uczuciach, oczekiwaniach itd.

(1.4) wstrząs lub zły obrót spraw

(1.5) zool. siekacz słonia

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	cios	ciosy
dopełniacz	ciosu	ciosów
celownik	ciosowi	ciosom
biernik	cios	ciosy
narzędnik	ciosem	ciosami
miejscownik	ciosie	ciosach
wołacz	ciosie	ciosy

przykłady:

(1.4) To był wielki cios dla Gusteau, i ze złamanym sercem umarł niedługo potem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uderzenie, pot. walnięcie, reg. śl. szlag

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ciosać, zaciosać

związki frazeologiczne:

cios poniżej pasa • iść za ciosem

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blow
• białoruski: (1.1) ўдар m
• esperanto: (1.1) bato
• francuski: (1.1) coup m; (1.2) pierre ż de taille; (1.3) coup m; (1.4) coup m
• hiszpański: (1.1) golpe m; (1.2) sillar m; (1.3) golpe m; (1.4) golpe m
• jidysz: (1.1) קלאַפּ m (klap), (silny) האַק m (hak); (1.3) קלאַפּ m (klap); (1.4) קלאַפּ m (klap)
• niemiecki: (1.1) Schlag m; (1.4) Schicksalsschlag m; (1.5) Stoßzahn m
• nowogrecki: (1.1) χτύπημα n; (1.3) χτύπημα n, πλήγμα n; (1.4) χτύπημα n, πλήγμα n
• rosyjski: (1.1) удар m; (1.2) тёсаный камень m; (1.3) удар m; (1.4) удар m; (1.5) бивни lm
• szwedzki: (1.1) slag n
• ukraiński: (1.1) удар m
• węgierski: (1.1) csapás
• wilamowski: (1.1) hip
• włoski: (1.1) colpo m, botta ż, pot. cazzotto m

źródła: