unicestwiać

unicestwiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) powodować, że coś lub ktoś przestaje istnieć

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		unicestwiać
czas teraźniejszy		unicestwiam	unicestwiasz	unicestwia	unicestwiamy	unicestwiacie	unicestwiają
czas przeszły	m	unicestwiałem	unicestwiałeś	unicestwiał	unicestwialiśmy	unicestwialiście	unicestwiali
	ż	unicestwiałam	unicestwiałaś	unicestwiała	unicestwiałyśmy	unicestwiałyście	unicestwiały
	n	unicestwiałom	unicestwiałoś	unicestwiało
tryb rozkazujący		niech unicestwiam	unicestwiaj	niech unicestwia	unicestwiajmy	unicestwiajcie	niech unicestwiają
pozostałe formy czas przyszły m będę unicestwiał, będę unicestwiać będziesz unicestwiał, będziesz unicestwiać będzie unicestwiał, będzie unicestwiać będziemy unicestwiali, będziemy unicestwiać będziecie unicestwiali, będziecie unicestwiać będą unicestwiali, będą unicestwiać ż będę unicestwiała, będę unicestwiać będziesz unicestwiała, będziesz unicestwiać będzie unicestwiała, będzie unicestwiać będziemy unicestwiały, będziemy unicestwiać będziecie unicestwiały, będziecie unicestwiać będą unicestwiały, będą unicestwiać n będę unicestwiało, będę unicestwiać będziesz unicestwiało, będziesz unicestwiać będzie unicestwiało, będzie unicestwiać czas zaprzeszły m unicestwiałem był unicestwiałeś był unicestwiał był unicestwialiśmy byli unicestwialiście byli unicestwiali byli ż unicestwiałam była unicestwiałaś była unicestwiała była unicestwiałyśmy były unicestwiałyście były unicestwiały były n unicestwiałom było unicestwiałoś było unicestwiało było forma bezosobowa czasu przeszłego unicestwiano tryb przypuszczający m unicestwiałbym, byłbym unicestwiał unicestwiałbyś, byłbyś unicestwiał unicestwiałby, byłby unicestwiał unicestwialibyśmy, bylibyśmy unicestwiali unicestwialibyście, bylibyście unicestwiali unicestwialiby, byliby unicestwiali ż unicestwiałabym, byłabym unicestwiała unicestwiałabyś, byłabyś unicestwiała unicestwiałaby, byłaby unicestwiała unicestwiałybyśmy, byłybyśmy unicestwiały unicestwiałybyście, byłybyście unicestwiały unicestwiałyby, byłyby unicestwiały n unicestwiałobym, byłobym unicestwiało unicestwiałobyś, byłobyś unicestwiało unicestwiałoby, byłoby unicestwiało imiesłów przymiotnikowy czynny m unicestwiający, nieunicestwiający ż unicestwiająca, nieunicestwiająca unicestwiające, nieunicestwiające n unicestwiające, nieunicestwiające imiesłów przymiotnikowy bierny m unicestwiany unicestwiani ż unicestwiana unicestwiane n unicestwiane imiesłów przysłówkowy współczesny unicestwiając, nie unicestwiając rzeczownik odczasownikowy unicestwianie, nieunicestwianie

przykłady:

(1.1) Struś, który chowa głowę w piasek mając nadzieję, że problem w jakiś cudowny sposób zniknie, sam siebie unicestwia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) niweczyć, obracać wniwecz, obracać w gruzy, obracać w perzynę, obracać w popiół, demolować, dewastować, rujnować, niszczyć, wyniszczać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. unicestwianie n

czas. unicestwić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) annihilate
• duński: (1.1) tilintetgøre
• francuski: (1.1) annihiler, anéantir, réduire à zéro
• litewski: (1.1) sunaikinti
• rosyjski: (1.1) ничтожить
• rumuński: (1.1) omorî
• szwedzki: (1.1) förinta, omintetgöra, eliminera, utplåna, rasera, kullkasta, slå sönder, krossa
• włoski: (1.1) annientare

źródła: