wytrzymać

wytrzymać (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈṭʃɨ̃maʨ̑], AS: [vyṭšỹmać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.• nazal.

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pozostać w pewnym trudnym, uciążliwym stanie

(1.2) zmuszać kogoś do czekania na coś (np. decyzję lub siebie)

odmiana:

(1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wytrzymać
czas przyszły prosty		wytrzymam	wytrzymasz	wytrzyma	wytrzymamy	wytrzymacie	wytrzymają
czas przeszły	m	wytrzymałem	wytrzymałeś	wytrzymał	wytrzymaliśmy	wytrzymaliście	wytrzymali
	ż	wytrzymałam	wytrzymałaś	wytrzymała	wytrzymałyśmy	wytrzymałyście	wytrzymały
	n	wytrzymałom	wytrzymałoś	wytrzymało
tryb rozkazujący		niech wytrzymam	wytrzymaj	niech wytrzyma	wytrzymajmy	wytrzymajcie	niech wytrzymają
pozostałe formy czas zaprzeszły m wytrzymałem był wytrzymałeś był wytrzymał był wytrzymaliśmy byli wytrzymaliście byli wytrzymali byli ż wytrzymałam była wytrzymałaś była wytrzymała była wytrzymałyśmy były wytrzymałyście były wytrzymały były n wytrzymałom było wytrzymałoś było wytrzymało było forma bezosobowa czasu przeszłego wytrzymano tryb przypuszczający m wytrzymałbym, byłbym wytrzymał wytrzymałbyś, byłbyś wytrzymał wytrzymałby, byłby wytrzymał wytrzymalibyśmy, bylibyśmy wytrzymali wytrzymalibyście, bylibyście wytrzymali wytrzymaliby, byliby wytrzymali ż wytrzymałabym, byłabym wytrzymała wytrzymałabyś, byłabyś wytrzymała wytrzymałaby, byłaby wytrzymała wytrzymałybyśmy, byłybyśmy wytrzymały wytrzymałybyście, byłybyście wytrzymały wytrzymałyby, byłyby wytrzymały n wytrzymałobym, byłobym wytrzymało wytrzymałobyś, byłobyś wytrzymało wytrzymałoby, byłoby wytrzymało imiesłów przymiotnikowy przeszły m wytrzymany wytrzymani ż wytrzymana wytrzymane n wytrzymane imiesłów przysłówkowy uprzedni wytrzymawszy rzeczownik odczasownikowy wytrzymanie, niewytrzymanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) obstawać, trwać, wytrwać, przecierpieć, przetrwać, przetrzymać, pot. przeżyć, ścierpieć, wytrwać, znieść, przest. zdzierżyć; gw. (Śląsk Cieszyński) obstoć, wydzierżeć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wytrzymały

rzecz. wytrzymałość ż, wytrzymanie n

czas. wytrzymywać, trzymać

związki frazeologiczne:

czasem luty się zlituje, że człek niby wiosnę czuje; ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma • dobrego człowiek nie wytrzyma, a złe musi

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bear, stand; nie do wytrzymania unbearable
• arabski: (1.1) صمد
• esperanto: (1.1) elteni, persisti
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)

źródła: