wiza

wiza (język polski)

wisa (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈvʲiza], AS: [vʹiza], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) urz. turyst. pisemne pozwolenie na przekroczenie granicy państwowej wydawane przez organy odwiedzanego kraju; zob. też wiza w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wiza	wizy
dopełniacz	wizy	wiz
celownik	wizie	wizom
biernik	wizę	wizy
narzędnik	wizą	wizami
miejscownik	wizie	wizach
wołacz	wizo	wizy

przykłady:

(1.1) Polacy potrzebują wizy, aby wyjechać do USA, a obywatele USA jadący do Polski – nie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ubiegać się / starać się o wizę • otrzymać / dostać wizę • nie otrzymać / nie dostać wizy • zapłacić za wizę • odebrać wizę • stracić wizę

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wiza turystyczna • wiza tranzytowa

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. wizować ndk.

przym. wizowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. visa < łac. visa → (rzeczy) widziane

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) vizë ż
• angielski: (1.1) visa
• arabski: (1.1) إذن الدخول, تأشيرة, سمة, تأشيرة دخول, egip. arab. فيزا
• baskijski: (1.1) bisa
• białoruski: (1.1) віза ż
• bułgarski: (1.1) виза ż
• czeski: (1.1) vízum n
• duński: (1.1) visum n
• francuski: (1.1) visa
• gruziński: (1.1) ვიზა
• hausa: (1.1) biza
• hiszpański: (1.1) visado m, visa ż
• islandzki: (1.1) vegabréfsáritun ż
• japoński: (1.1) 査証 (さしょう)
• koreański: (1.1) 비자
• łotewski: (1.1) vīza ż
• niemiecki: (1.1) Visum n
• norweski (bokmål): (1.1) visum n
• nowogrecki: (1.1) βίζα ż
• rosyjski: (1.1) виза ż
• szwedzki: (1.1) visum n
• ukraiński: (1.1) віза ż

źródła: