Uwaga |
---|
obywatel
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
obywatel (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję; zob. też obywatel w Wikipedii
- (1.2) przest. oficjalna forma zwracania się do kogoś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obywatel obywatele dopełniacz obywatela obywateli celownik obywatelowi obywatelom biernik obywatela obywateli narzędnik obywatelem obywatelami miejscownik obywatelu obywatelach wołacz obywatelu obywatele
- składnia:
- (1.1) obywatel + D.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. obywatelstwo n, obywatelskość ż
- forma żeńska obywatelka ż
- przym. obywatelski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) citizen
- arabski: (1.1) مواطن
- baskijski: (1.1) herritar
- białoruski: (1.1) грамадзянін m; (1.2) грамадзянін m
- czeski: (1.1) občan m
- duński: (1.1) borger w, statsborger w
- esperanto: (1.1) civitano, ŝtatano
- fiński: (1.1) kansalainen
- francuski: (1.1) citoyen m
- grenlandzki: (1.1) innuttaasoq
- hebrajski: (1.1) אזרח m
- hiszpański: (1.1) ciudadano m
- islandzki: (1.1) borgari m, ríkisborgari, m, borgarbúi m, þegn m
- kataloński: (1.1) ciutadà m
- łaciński: (1.1) civis
- niemiecki: (1.1) Bürger m
- nowogrecki: (1.1) πολίτης m
- ormiański: (1.1) քաղաքացի
- rosyjski: (1.1) гражданин m; (1.2) гражданин m
- słowacki: (1.1) občan m
- szwedzki: (1.1) medborgare w
- ukraiński: (1.1) громадянин m; (1.2) громадянин m
- węgierski: (1.1) állampolgár
- wilamowski: (1.1) bjygjer m
- źródła: