wilniuk

wilniuk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sł. kres. mieszkaniec Wilna narodowości polskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wilniuk	wilniuki
dopełniacz	wilniuka	wilniuków
celownik	wilniukowi	wilniukom
biernik	wilniuka	wilniuków
narzędnik	wilniukiem	wilniukami
miejscownik	wilniuku	wilniukach
wołacz	wilniuku	wilniuki

przykłady:

(1.1) Wielu dawnych wilniuków po wojnie osiedliło się w Koszalinie .

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Wilniuk, wilnianin

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wilniuk m, Wilniuczka ż, Wilno n, Wileńszczyzna ż, wilnianin m, wilnianka ż

forma żeńska wilniuczka ż

przym. wileński

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. Wilno

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wilnianin

źródła: