Wileńszczyzna

Wileńszczyzna (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲilɛ̃j̃ˈʃʧ̑ɨzna], AS: [vʹilẽĩ ̯ščyzna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hist. region wokół Wilna, obejmujący w przybliżeniu obszar dawnego województwa wileńskiego; zob. też Wileńszczyzna w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Wileńszczyzna
dopełniacz	Wileńszczyzny
celownik	Wileńszczyźnie
biernik	Wileńszczyznę
narzędnik	Wileńszczyzną
miejscownik	Wileńszczyźnie
wołacz	Wileńszczyzno

przykłady:

(1.1) Wileńszczyzna w ciągu wieków wielokrotnie przechodziła z rąk do rąk.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na Wileńszczyźnie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kraina

hiponimy:

holonimy:

(1.1) Litwa

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wilno n, wilnianin mos, wilnianka ż, Wilniuk mos, wilniuk mos

przym. wileński

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wileński + -yzna < pol. Wilno + -ski

uwagi:

zobacz też: Białostocczyzna • Grodzieńszczyzna • Huculszczyzna • Kielecczyzna • Kurpiowszczyzna • Lubelszczyzna • Mińszczyzna • Mohylewszczyzna • Nowogródczyzna • Opolszczyzna • Raciborszczyzna • Rzeszowszczyzna • Sandomierszczyzna • Sądecczyzna • Suwalszczyzna • Zamojszczyzna • Żywiecczyzna

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Vilnius Region
• białoruski: (1.1) Віленшчына ż, Віленскі край m
• estoński: (1.1) Vilniuse piirkond
• holenderski: (1.1) Vilniusgebied
• litewski: (1.1) Vilniaus kraštas m
• łotewski: (1.1) Viļņas apgabals
• rosyjski: (1.1) Виленский край m

źródła: