Wilniuk

Wilniuk (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) sł. kres. mieszkaniec Wileńszczyzny narodowości polskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wilniuk	Wilniuki
dopełniacz	Wilniuka	Wilniuków
celownik	Wilniukowi	Wilniukom
biernik	Wilniuka	Wilniuków
narzędnik	Wilniukiem	Wilniukami
miejscownik	Wilniuku	Wilniukach
wołacz	Wilniuku	Wilniuki

przykłady:

(1.1) Wielu dawnych Wilniuków po wojnie osiedliło się na Pomorzu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Wilnianin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Zabużanin

hiponimy:

(1.1) wilniuk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wilniuczka ż, wilniuczka ż, wilniuk m, Wilno n, Wileńszczyzna ż, wilnianka ż

przym. wileński

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) виленчук, житель Виленщины

źródła: