urzędnik

urzędnik (język polski)

urzędnik (1.1)

wymowa:

IPA: [uˈʒɛ̃ndʲɲik], AS: [užẽndʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba pracująca w jakimś urzędzie, pełniąca jakąś funkcję w administracji; także: osoba sprawująca jakiś urząd; zob. też urzędnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	urzędnik	urzędnicy
dopełniacz	urzędnika	urzędników
celownik	urzędnikowi	urzędnikom
biernik	urzędnika	urzędników
narzędnik	urzędnikiem	urzędnikami
miejscownik	urzędniku	urzędnikach
wołacz	urzędniku	urzędnicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) urzędnik służby cywilnej • urzędnik państwowy

synonimy:

(1.1) biuralista, człowiek zza biurka, czynownik; pejor. gryzipiórek, skryba, urzędas, urzędniczyna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) archiwista, asesor, bankowiec, biurokrata, burmistrz, celnik, cenzor, diak, edyl, fakturzysta, horodniczy, informator, inspektor, kacyk, klerk, klucznik, komisarz, komornik, koncypient, konstabl, księgowy, kurator, kwestor, likwidator, lustrator, mer, oficjał, oficjalista, pisarz, planista, poborca, podprokurator, protokolant / protokólant, rachmistrz, radca, referent, regent, rejent, rejestrator, rzecznik, sekretarz, sekwestrator, skarbnik, starosta, stenograf, stenotypista, szafarz, szeryf, wójt, weryfikator, wizytator, woźny, wojski, zarządca

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. urząd m, urzędniczyna m, urzędowanie n

zgrub. urzędas m

forma żeńska urzędniczka ż

czas. urzędować ndk.

przym. urzędniczy, urzędowy

przysł. urzędowo, urzędniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clerk, office worker, urzędnik administracji: official, civil servant, urzędnik sądowy, skarbowy: officer, urzędnik stanu cywilnego: registrar
• arabski: (1.1) مسؤول m, كاتب m
• baskijski: (1.1) bulegari
• białoruski: (1.1) служачы m, чыноўнік m
• bułgarski: (1.1) чиновник m
• dolnołużycki: (1.1) zastojnik m
• esperanto: (1.1) oficisto
• górnołużycki: (1.1) zastojnik m
• hiszpański: (1.1) funcionario m, empleado público m, oficial m, oficinista m
• ido: (1.1) oficisto
• łaciński: (1.1) magistratus m
• niemiecki: (1.1) Beamte m
• nowogrecki: (1.1) υπάλληλος m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• pruski: (1.1) algenīks m
• rosyjski: (1.1) чиновник m
• szwedzki: (1.1) tjänsteman w
• ukraiński: (1.1) службовець m, чиновник m
• wilamowski: (1.1) byaomter m
• włoski: (1.1) impiegato m, funzionario m

źródła: