umartwienie

umartwienie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od umartwić

(1.2) coś umartwiającego

(1.3) daw. zmartwienie, zatroskanie

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	umartwienie
dopełniacz	umartwienia
celownik	umartwieniu
biernik	umartwienie
narzędnik	umartwieniem
miejscownik	umartwieniu
wołacz	umartwienie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	umartwienie	umartwienia
dopełniacz	umartwienia	umartwień
celownik	umartwieniu	umartwieniom
biernik	umartwienie	umartwienia
narzędnik	umartwieniem	umartwieniami
miejscownik	umartwieniu	umartwieniach
wołacz	umartwienie	umartwienia

przykłady:

(1.2) Niech już Marcelina skończy z wyszukiwaniem sobie umartwień, bo się nabawi jakiejś choroby.

(1.3) Dość już rozmyślania o umartwieniach, chodźmy na spacer!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. umartwić dk., umartwiać ndk.

rzecz. umartwianie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. umartwić + -enie

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: