Uwaga |
---|
przeznaczenie
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
przeznaczenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʃɛznaˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [pšeznačẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) cel, dla którego służy dana rzecz
- (1.2) nieunikniona przyszłość; coś, co musi się stać
- (1.3) rzecz. odczas. od przeznaczyć
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przeznaczenie przeznaczenia dopełniacz przeznaczenia przeznaczeń celownik przeznaczeniu przeznaczeniom biernik przeznaczenie przeznaczenia narzędnik przeznaczeniem przeznaczeniami miejscownik przeznaczeniu przeznaczeniach wołacz przeznaczenie przeznaczenia
- przykłady:
- (1.1) Stworzyłem urządzenie, którego przeznaczeniem jest pomoc osobom niesłyszącym.
- (1.2) Wróżka wywróżyła mi, że moim przeznaczeniem jest zawód aktora i życie w bogactwie.
- (1.3) Burmistrz zapowiedział przeznaczenie dużej kwoty na nowy stadion.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przeznaczanie n, przeznaczona ż
- czas. przeznaczać ndk., przeznaczyć dk.
- związki frazeologiczne:
- (1.1) miejsce przeznaczenia
- (1.2) ślepe przeznaczenie • wierzyć w przeznaczenie
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) destination; (1.2) destiny, fate
- arabski: (1.2) قدر, نهاية, مصير
- duński: (1.1) bestemmelse w
- dzongkha: (1.1) ཀརྨ
- esperanto: (1.2) sorto
- francuski: (1.1) destin m, destinée ż, destination ż, prédestination ż
- hindi: (1.1) कर्म
- hiszpański: (1.2) destino
- interlingua: (1.2) destino
- japoński: (1.2) 運命 (うんめい, unmei)
- jidysz: (1.2) לאָז m (loz)
- karaimski: (1.2) йол
- kataloński: (1.2) destí m
- niemiecki: (1.2) Schicksal n
- nowogrecki: (1.1) προορισμός m
- ormiański: (1.2) ճակատագիր
- rosyjski: (1.1) предназначение n; (1.2) предназначение n
- suahili: mungu
- szwedzki: (1.2) öde w
- włoski: (1.1) destinazione ż; (1.2) destino m, fato m, sorte ż
- źródła: