dopraszanie

dopraszanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. zapraszanie kogoś dodatkowo

(1.2) pot. uzyskiwanie czegoś po długich, usilnych prośbach

odmiana:

(1.1-2) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dopraszanie	dopraszania
dopełniacz	dopraszania	dopraszań
celownik	dopraszaniu	dopraszaniom
biernik	dopraszanie	dopraszania
narzędnik	dopraszaniem	dopraszaniami
miejscownik	dopraszaniu	dopraszaniach
wołacz	dopraszanie	dopraszania

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. prośba ż, proszenie n, doproszenie n, napraszanie n, naproszenie n, naspraszanie n, odpraszanie n, odproszenie n, ponaspraszanie n, poproszenie n, pospraszanie n, powypraszanie n, pozapraszanie n, przepraszanie n, przeproszenie n, spraszanie n, sproszenie n, upraszanie n, uproszenie n, wproszenie n, wpraszanie n, wypraszanie n, wyproszenie n, zapraszanie n, zaproszenie n

czas. prosić ndk., dopraszać ndk., doprosić dk., napraszać się ndk., naprosić dk., naspraszać dk., odpraszać ndk., odprosić dk., ponaspraszać dk., poprosić dk., pospraszać dk., powypraszać dk., pozapraszać dk., przepraszać ndk., przeprosić dk., spraszać ndk., sprosić dk., upraszać ndk., uprosić dk., wpraszać się ndk., wprosić się dk., wypraszać ndk., wyprosić dk., zapraszać ndk., zaprosić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. rzecz. odczas. od dopraszać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: