powtórzenie

powtórzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) wykonanie czegoś powtórnie

(1.2) program telewizyjny, audycja radiowa lub film emitowane po raz drugi

(1.3) powtarzający się fragment tekstu, wypowiedzi

(1.4) liter. figura retoryczna, zabieg stylistyczny polegający na dwu- lub wielokrotnym użyciu tego samego elementu językowego (wyrazu, grupy wyrazów, wersów lub strof) w celu nadania wypowiedzi mocniejszego zabarwienia emocjonalnego, podkreślenia znaczenia jakiegoś motywu, uzyskania rytmizacji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	powtórzenie
dopełniacz	powtórzenia
celownik	powtórzeniu
biernik	powtórzenie
narzędnik	powtórzeniem
miejscownik	powtórzeniu
wołacz	powtórzenie

(1.2-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powtórzenie	powtórzenia
dopełniacz	powtórzenia	powtórzeń
celownik	powtórzeniu	powtórzeniom
biernik	powtórzenie	powtórzenia
narzędnik	powtórzeniem	powtórzeniami
miejscownik	powtórzeniu	powtórzeniach
wołacz	powtórzenie	powtórzenia

przykłady:

(1.1) Sąd nakazał powtórzenie wyborów w części gminy Olsztyn.

(1.2) W wakacje w telewizji są same powtórzenia.

(1.3) Przmówienie trwało 10 minut, ale tylko dlatego, że było w nim mnóstwo powtórzeń.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) powtórka

(1.3) powtórka, reduplikacja

(1.4) repetycja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.2) bis, replay

(1.4) epifora, anafora, refren, paralelizm

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powtarzanie n, powtarzalność ż, powtórka ż

czas. powtarzać ndk., powtórzyć dk.

przym. powtórny, powtórkowy, powtarzalny

przysł. powtórnie, powtarzalnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od powtórzyć

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: