wakacje

wakacje (język polski)

wymowa:

IPA: [vaˈkaʦ̑ʲjɛ], AS: [vakacʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk., ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) okres wolny od zajęć szkolnych / pracy / obowiązków; zob. też wakacje w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	wakacje
dopełniacz	wakacji / przest. wakacyj
celownik	wakacjom
biernik	wakacje
narzędnik	wakacjami
miejscownik	wakacjach
wołacz	wakacje

przykłady:

(1.1) Jutro robię sobie wakacje. Nie chcę w ogóle myśleć o swojej pracy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) wakacje podatkowe • wakacje parlamentarne

synonimy:

(1.1) eduk. ferie; gw. (Górny Śląsk) feryje

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wakacjowanie n, wakacjusz mos, wakacjuszka ż

czas. wakacjować ndk.

przym. wakacyjny

przysł. wakacyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vacatio

uwagi:

por. urlop

zob. też wakacje w Wikicytatach

tłumaczenia:

• aleucki: (1.1) kamgaq, kamga-x̂
• angielski: (1.1) bryt. holiday, amer. vacation
• arabski: (1.1) فرصة ż
• baskijski: (1.1) oporrak lm, oporraldi
• białoruski: (1.1) канікулы lm
• dolnołużycki: (1.1) prozniny lm
• duński: (1.1) ferie w
• esperanto: (1.1) ferioj
• francuski: (1.1) vacances ż lm
• górnołużycki: (1.1) prózdniny lm
• hiszpański: (1.1) vacaciones ż lm
• islandzki: (1.1) sumarleyfi n
• niemiecki: (1.1) Ferien lm
• nowogrecki: (1.1) διακοπές ż lm
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)  ,    
• rosyjski: (1.1) каникулы lm, отпуск m
• szwedzki: (1.1) ferie w
• tuvalu: (1.1) malōlōga, aso malōlō, aho malōlō
• ukraiński: (1.1) канікули lm
• wilamowski: (1.1) waganc ż lm, siülferien, wakanc ż
• włoski: (1.1) vacanze ż lm, ferie ż lm

źródła: