pocieszenie

pocieszenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od pocieszyć

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pocieszenie	pocieszenia
dopełniacz	pocieszenia	pocieszeń
celownik	pocieszeniu	pocieszeniom
biernik	pocieszenie	pocieszenia
narzędnik	pocieszeniem	pocieszeniami
miejscownik	pocieszeniu	pocieszeniach
wołacz	pocieszenie	pocieszenia

przykłady:

(1.1) Nagle lekarstwem na to staje się mgła, / a po upale rosa spadająca – pocieszeniem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) na pocieszenie • ku pocieszeniu

synonimy:

(1.1) pociecha, ukojenie, otucha

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pociecha ż, cieszenie n, pocieszyciel mos, pocieszycielka ż, pocieszanie n

czas. cieszyć ndk., ucieszyć dk., pocieszać ndk., pocieszyć dk.

przym. pocieszny

przysł. pociesznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. pocieszyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) consolation
• arabski: (1.1) عزاء m, مواساة ż
• francuski: (1.1) consolation ż
• gudźarati: (1.1) આશ્વાસન m (āśvāsana)
• hebrajski: (1.1) נחמה ż (nehama)
• hiszpański: (1.1) consolación ż
• jidysz: (1.1) נחמה ż (nechome)
• niemiecki: (1.1) Trost m
• nowogrecki: (1.1) παρηγοριά ż
• portugalski: (1.1) consolação ż
• rosyjski: (1.1) утешение n
• włoski: (1.1) consolazione ż

źródła: