otucha

otucha (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔˈtuxa], AS: [otuχa] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nadzieja wynikająca z przekonania, że będzie lepiej

odmiana:

przykłady:

(1.1) Lekarz dodał otuchy pacjentom po operacji.

(1.1) – Zobaczysz, że to się uda! – zawołał Piotr z otuchą. – Tylko jazda do roboty!

składnia:

kolokacje:

(1.1) dodawać otuchy + C. (komuś) • napawać otuchą + B. (kogoś) • nabierać otuchy • odzyskiwać otuchę • być pełnym otuchy • otucha wstępuje w + B. (kogoś) • robić coś z otuchą • słowa otuchy

synonimy:

(1.1) nadzieja, ufność, wiara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) uplift, encouragement, (dodawać otuchy) comfort
• jidysz: (1.1) מוט m (mut)
• niemiecki: (1.1) Mut m, Zuversicht ż
• rosyjski: (1.1) приободрение n
• szwedzki: (1.1) förtröstan w, förlitan w, tillförsikt w, tillit w, tilltro w, hopp n

źródła: