pikinier

pikinier (język polski)

pikinier (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. wojsk. żołnierz walczący przy użyciu piki (czasem kosy); zob. też Pikinierzy w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pikinier	pikinierzy
dopełniacz	pikiniera	pikinierów
celownik	pikinierowi	pikinierom
biernik	pikiniera	pikinierów
narzędnik	pikinierem	pikinierami
miejscownik	pikinierze	pikinierach
wołacz	pikinierze	pikinierzy
depr. M. i W. lm: (te) pikiniery

przykłady:

(1.1) Między pikinierami i za nimi stali żołnierze, których główną bronią był półtorametrowy goedendag […], połączenie maczugi z piką zdatne tak do zadawania ciosów obuchem jak pchnięć zamocowanym na głowicy szpikulcem.

(1.1) Ledwo pół wieku po wojnach husyckich na polach bitewnych Europy królowała już artyleria, a popłoch budzili pikinierzy szwajcarscy i formacje lancknechtów Frundsberga – karne, zwarte, po plebejsku solidarne, wiernie naśladujące husycki styl wojowania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pika ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Pikenier

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pikeman
• niemiecki: (1.1) Pikenier m
• rosyjski: (1.1) пикинёр m
• słowacki: (1.1) pikanier m
• ukraiński: (1.1) пікінер m

źródła: