Uwaga |
---|
pedant
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
pedant (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanci dopełniacz pedanta pedantów celownik pedantowi pedantom biernik pedanta pedantów narzędnik pedantem pedantami miejscownik pedancie pedantach wołacz pedancie pedanci depr. M. i W. lm: (te) pedanty
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) formalista, skrupulant, skrupulat
- antonimy:
- (1.1) bałaganiarz
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantyczność ż, pedantyzm m, pedanteria ż
- przym. pedantyczny, pedanteryjny
- przysł. pedantycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pedant
- białoruski: (1.1) педант m
- bułgarski: (1.1) педант m
- czeski: (1.1) puntičkář m
- hebrajski: (1.1) קפדן m (kapdan)
- interlingua: (1.1) pedante
- niemiecki: (1.1) Pedant m
- rosyjski: (1.1) педант m
- słowacki: (1.1) pedant m
- ukraiński: (1.1) педант m
- źródła:
pedant (język angielski)
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) daw. nauczyciel, dyrektor szkoły
- (1.2) człowiek chwalący się swoją erudycją
- (1.3) pedant
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średniofranc. pedant, pedante < wł. pedante → nauczyciel
- por. franc. pédant
- uwagi:
- źródła:
pedant (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) pedant
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanti dopełniacz pedanta pedantů celownik pedantovi / pedantu pedantům biernik pedanta pedanty wołacz pedante pedanti miejscownik pedantovi / pedantu pedantech narzędnik pedantem pedanty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) puntičkář
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantka, pedantičnost, pedantství, pedanterie
- przym. pedantický, pedantický
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pedant (język niemiecki)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pot. austr. pedantyczny
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba der pedante die pedante das pedante die pedanten mieszana (k)ein pedanter (k)eine pedante (k)ein pedantes keine pedanten mocna pedanter pedante pedantes pedante Gen. słaba des pedanten der pedanten des pedanten der pedanten mieszana (k)eines pedanten (k)einer pedanten (k)eines pedanten keiner pedanten mocna pedanten pedanter pedanten pedanter Dat. słaba dem pedanten der pedanten dem pedanten den pedanten mieszana (k)einem pedanten (k)einer pedanten (k)einem pedanten keinen pedanten mocna pedantem pedanter pedantem pedanten Akk. słaba den pedanten die pedante das pedante die pedanten mieszana (k)einen pedanten (k)eine pedante (k)ein pedantes keine pedanten mocna pedanten pedante pedantes pedante
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) pedantisch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Pedanterie ż, Pedantismus m, Pedant m, Pedantin ż
- przym. pedantisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pedant (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pedant pedanti dopełniacz pedanta pedantov celownik pedantovi pedantom biernik pedanta pedantov miejscownik pedantovi pedantoch narzędnik pedantom pedantami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) puntičkár
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pedantnosť ż, pedantstvo n, pedantéria ż
- przym. pedantný, pedantský
- przysł. pedantne, pedantsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło pedant w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.