panteon

panteon (język polski)

panteon (1.1) w Rzymie

paryski panteon (1.3)

wymowa:

IPA: [pãnˈtɛɔ̃n], AS: [pãnteõn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) staroż. archit. w starożytnej Grecji i Rzymie świątynia poświęcona wszystkim bogom; zob. też Panteon w Rzymie w Wikipedii

(1.2) ogół bogów jakiejś religii; zob. też panteon w Wikipedii

(1.3) archit. budynek lub budowla, w której spoczywają zwłoki lub pomniki wielkich ludzi

(1.4) przen. ogół najwybitniejszych przedstawicieli narodu albo jakiejś dziedziny sztuki

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	panteon	panteony
dopełniacz	panteonu	panteonów
celownik	panteonowi	panteonom
biernik	panteon	panteony
narzędnik	panteonem	panteonami
miejscownik	panteonie	panteonach
wołacz	panteonie	panteony

przykłady:

(1.2) Posągi Buddy w odróżnieniu od bodhisattwów i innych postaci panteonu buddyjskiego rzeźbiono w prostych szatach, bez żadnych ozdób i klejnotów.

składnia:

kolokacje:

(1.3) panteon paryski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Pantheon < gr. Πάνθειον < gr. πάνθειος < gr. πᾶν + θεῖος

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) pantheon; (1.2) pantheon; (1.4) pantheon
• baskijski: (1.1) panteoi; (1.2) panteoi; (1.3) panteoi
• duński: (1.2) panteon n; (1.4) panteon n
• esperanto: (1.1) panteono; (1.2) diaro, panteono; (1.3) panteono
• fiński: (1.1) pantheon
• francuski: (1.1) panthéon m
• hiszpański: (1.1) panteón m; (1.2) panteón m; (1.3) panteón m, pléyade ż, elenco m
• japoński: (1.1) パンテオン (panteon)
• koreański: (1.1) 판테온 (p’ant’eon)
• nowogrecki: (1.1) πάνθεο n; (1.2) πάνθεο n; (1.3) πάνθεο n
• serbsko-chorwacki: (1.1) panteon m
• słowacki: (1.1) panteón m; (1.2) panteón m; (1.3) panteón m
• słoweński: (1.1) panteon m
• starogrecki: (1.1) Πάνθειον; (1.2) πανθείος
• szwedzki: (1.1) panteon

źródła:

panteon (język serbsko-chorwacki)

panteon (1.1)

wymowa:

IPA: /pǎn.te.oːn/

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) archit. panteon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Pantheon < gr. Πάνθειον < gr. πάνθειος < gr. πᾶν + θεῖος

uwagi:

źródła:

panteon (język słoweński)

panteon (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) archit. panteon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Pantheon < gr. Πάνθειον < gr. πάνθειος < gr. πᾶν + θεῖος

uwagi:

źródła:

panteon (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) archit. panteon

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Pantheon < gr. Πάνθειον < gr. πάνθειος < gr. πᾶν + θεῖος

uwagi:

źródła: