| Uwaga |
|---|
pancerz
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
pancerz (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zool. u niektórych zwierząt: fragment twardej skóry lub innej powierzchni chroniący narządy wewnętrzne przed uszkodzeniem mechanicznym; ubranie o takiej cesze; zob. też pancerz (anatomia) w Wikipedii
- (1.2) wojsk. metalowa powłoka wokół pojazdu, okrętu chroniąca jego załogę przed zagrożeniem; metalowa powłoka chroniąca dowolny przedmiot przed zniszczeniem mechanicznym
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pancerz pancerze dopełniacz pancerza pancerzy celownik pancerzowi pancerzom biernik pancerz pancerze narzędnik pancerzem pancerzami miejscownik pancerzu pancerzach wołacz pancerzu pancerze
- przykłady:
- (1.1) Niechcący nadepnąłem jakiegoś żuka, ale miał gruby pancerz i uciekł.
- (1.2) Ten czołg ma bardzo gruby pancerz.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) osłona
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pancernik m, pancerniak m, pancerzownica ż
- przym. pancerny
- związki frazeologiczne:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) armour, armouring; (1.2) armour, armouring
- duński: (1.1) skjold; (1.2) panser
- esperanto: (1.1) karapaco, kiraso
- francuski: (1.1) carapace ż, cuirasse ż; (1.2) cuirasse ż
- hiszpański: (1.1) caparazón m; (1.2) coraza ż, blindaje m
- jidysz: (1.1) פּאַנצער m (pancer); (1.2) פּאַנצער m (pancer)
- niemiecki: (1.1) Panzer m
- nowogrecki: (1.1) καύκαλο n; (1.2) θώρακας m
- rosyjski: (1.1) панцирь m
- szwedzki: (1.1) pansar n; (1.2) pansar n
- ukraiński: (1.1) панцир m
- źródła:
