Uwaga
Serwis Wedariusz jest portalem tematycznym prowadzonym przez Grupę Wedamedia. Aby zostać wedapedystą, czyli Użytkownikiem z prawem do tworzenia i edycji artykułów, wystarczy zarejestrować się na witrynie poprzez złożenie wniosku o utworzenie konta, co można zrobić tutaj. Liczymy na Waszą pomoc oraz wsparcie merytoryczne przy rozwoju także naszych innych serwisów tematycznych.

torba

Z Wedariusz, słownik
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

torba (język polski)

torba (1.2)
wymowa:
IPA[ˈtɔrba], AS[torba] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) worek, opakowanie do przechowywania rzeczy
(1.2) worek wykonany z wytrzymałego materiału przeznaczony do noszenia rzeczy osobistych
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Torba była za ciężka dla rachitycznego lokaja.
składnia:
kolokacje:
(1.1) papierowa / plastikowa torba
(1.2) skórzana torba
synonimy:
(1.1) siatka, foliówka; gw. (Górny Śląsk) tasia, tasza
(1.2) walizka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. torbacz mzw, torbacze nmos, torebka ż, torebeczka ż
związki frazeologiczne:
kto się torbą urodził, walizką nie zostaniepuścić z torbamipójść z torbamikto zacznie z dziadami, pójdzie z torbami
etymologia:
tur. torba → „worek”; od nazwy miasta w Turcji – tur. Torba[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło torba w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 786.
  2. Michael Hornsby, Wielojęzyczność i kontakty językowe, tłum. Tomasz Wicherkiewicz, w: Języki w niebezpieczeństwie. Księga wiedzy, Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wydział Neofilologiczny, Poznań 2016, s. 86.

torba (język włoski)

wymowa:
IPA/'tor.ba/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geol. torf
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. torbiera ż
przym. torboso
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. tourbe
uwagi:
źródła: