odwilż

odwilż (język polski)

odwilż (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔdvʲilʃ], AS: [odvʹilš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) meteorol. ocieplenie w zimie, połączone z topnieniem śniegu

(1.2) polit. złagodzenie represyjnej polityki władz

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. rozk. od: odwilżyć

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odwilż	odwilże
dopełniacz	odwilży	odwilży
celownik	odwilży	odwilżom
biernik	odwilż	odwilże
narzędnik	odwilżą	odwilżami
miejscownik	odwilży	odwilżach
wołacz	odwilży	odwilże

przykłady:

(1.1) W trzeciej dekadzie grudnia następuje tzw. odwilż bożonarodzeniowa.

(1.1) Innym mechanizmem powodziowym związanym z odwilżą jest akumulacja i blokada lodu na rzekach.

(1.2) Proces demokratyzowania socjalizmu został jednak zahamowany, owocem odwilży było nasycenie reżimowej propagandy sloganami nacjonalistycznymi, pogorszenie relacji z Kościołem i powszechne rozczarowanie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) styczniowa / wiosenna / zimowa odwilż • odwilż bożonarodzeniowa • cykl / okresy / zjawisko odwilży

(1.2) odwilż gierkowska / gomułkowska

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) zmięk

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) ocieplenie, roztopy

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odwilżacz mrz, odwilżanie n

czas. odwilżać ndk., odwilżyć dk.

przym. odwilżowy

przysł. odwilżowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. od- + wilgoć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thaw; (1.2) thaw
• białoruski: (1.1) адліга ż
• czeski: (1.1) obleva
• francuski: (1.1) dégel m
• hiszpański: (1.1) deshielo m
• jidysz: (1.1) אָדליגע
• niemiecki: (1.1) Tauwetter n
• nowogrecki: (1.1) τήξη ż, περίοδος τήξης ż, αναθέρμανση ż
• rosyjski: (1.1) оттепель ż
• słowacki: (1.1) odmäk m; (1.2) odmäk m
• szwedzki: (1.1) tö n, töväder n
• ukraiński: (1.1) відлига ż
• włoski: (1.1) disgelo m; (1.2) disgelo m

źródła: