relacja

relacja (język polski)

wymowa:

IPA: [rɛˈlaʦ̑ʲja], AS: [relacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów

(1.2) opis zdarzenia, wydarzenia, sytuacji

(1.3) stosunek emocjonalny pomiędzy co najmniej dwiema osobami

(1.4) nazwa lub rodzaj pokrewieństwa, powinowactwa

(1.5) mat. podzbiór iloczynu kartezjańskiego zbiorów, związek pomiędzy elementami tych zbiorów

(1.6) inform. struktura danych w bazach

(1.7) trasa, szlak który pokonuje środek transportu, miejsca które ten środek łączy

odmiana:

(1.1-7)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	relacja	relacje
dopełniacz	relacji	relacji / przest. relacyj
celownik	relacji	relacjom
biernik	relację	relacje
narzędnik	relacją	relacjami
miejscownik	relacji	relacjach
wołacz	relacjo	relacje

przykłady:

(1.2) Przez korek nie zdążyłem na relację z meczu reprezentacji.

(1.7) Ostatni pociąg relacji Wrocław - Warszawa odjeżdża przed północą.

składnia:

kolokacje:

(1.2) relacja na żywo • zdawać relację • przeprowadzić relację

synonimy:

(1.1) stosunek, związek

(1.2) transmisja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. relacjonowanie n, relacjonizm, relacyjność

czas. relacjonować, zrelacjonować

przym. relacyjny, relatywny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) relation; (1.2) story; (1.4) relation, kinship
• arabski: (1) علاقة ż, صلة ż
• esperanto: (1.1) rilato; (1.2) raporto
• francuski: (1.1) relation ż
• japoński: (1.1) 関係
• kataloński: (1.1) relació ż
• niemiecki: (1.2) Bericht m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.?)
• rosyjski: (1.1) отношение n; (1.2) реляция ż; (1.3) отношение n
• szwedzki: (1.1) relation w; (1.2) relation w; (1.3) relation w
• turecki: alaka
• włoski: (1.1) relazione ż

źródła: