niekoszerny

niekoszerny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɲɛkɔˈʃɛrnɨ], AS: [ńekošerny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) rel. żyd. taki, który nie spełnia wymogów koszerności wywodzących się z Tory

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	niekoszerny		niekoszerna	niekoszerne	niekoszerni	niekoszerne
dopełniacz	niekoszernego		niekoszernej	niekoszernego	niekoszernych
celownik	niekoszernemu		niekoszernej	niekoszernemu	niekoszernym
biernik	niekoszernego	niekoszerny	niekoszerną	niekoszerne	niekoszernych	niekoszerne
narzędnik	niekoszernym		niekoszerną	niekoszernym	niekoszernymi
miejscownik	niekoszernym		niekoszernej	niekoszernym	niekoszernych
wołacz	niekoszerny		niekoszerna	niekoszerne	niekoszerni	niekoszerne
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Spożywanie mięsa z serem jest niekoszerne.

składnia:

kolokacje:

(1.1) coś jest / staje się niekoszerne

synonimy:

(1.1) trefny

antonimy:

(1.1) koszerny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koszerność ż, niekoszerność ż

przym. koszerny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. nie + koszerny

uwagi:

tłumaczenia:

• jidysz: (1.1) ניט־כּשר (nit-koszer), טרייף (trejf)

źródła: